Professional uitgelicht: Henk Rouvoet

Henk Rouvoet – Engineer Openbare Verlichting

Henk Rouvoet, een toegewijde specialist op het gebied van openbare verlichting, brengt jarenlange technische ervaring samen met een nauwgezette, kwaliteitsgerichte werkhouding. Via Bekwaam is hij als zzp’er geplaatst bij Vialis, waar hij meewerkt aan het grootschalige RODS-project (Raamovereenkomst voor Realisatie Openbare verlichting en Dynamische Verkeersmanagement Systemen) van Rijkswaterstaat. Hier werkt hij aan lichtontwerpen, kabelberekeningen en kastconfiguraties die bijdragen aan een veiliger en duurzamer Nederlands wegennet.

In dit interview vertelt Henk over zijn technische expertise, zijn overstap naar het zelfstandig ondernemerschap en hoe hij via Bekwaam bij Vialis op zijn plek is. Ook deelt hij zijn visie op het vakgebied, de maatschappelijke relevantie van zijn werk én wat het betekent om als zelfstandige écht impact te maken.

Van software naar straatverlichting: een verrassende route

Henk’s carrière begon met een studie MTS Elektrotechniek. “Via een detacheringsbureau in Den Bosch rolde ik als tekenaar het werkveld in, vooral bij utiliteitsprojecten zoals woningbouw en kantoren,” vertelt hij. “Na een paar jaar miste ik de uitdaging en zocht ik meer inhoud en afwisseling.” Hij volgde een cursus informatica en stapte eind jaren '90 over naar de softwarewereld. Na vijf jaar viel zijn werkgever echter weg door bezuinigingen. “Met vijf jaar automatisering op mijn cv én boven de dertig, was het lastig om weer in die sector aan de bak te komen. Jongere kandidaten kregen voorrang.” Toch bleek dit een keerpunt. Via een oud-collega kon Henk aan de slag bij een project van Rijkswaterstaat in Brabant. “Daar vroeg iemand me om te helpen bij de openbare verlichting op de Randweg Eindhoven. Toen ging er een wereld voor me open.”

De wereld achter de lantaarnpaal

Wat begon als een tijdelijke klus, groeide uit tot een specialisme. Henk: “Verlichting is veel meer dan tekenen. Je maakt lichtberekeningen, bepaalt hoeveel lux op de weg valt, kiest kabels tussen kast en masten… En dan zijn er nog de sterkteberekeningen van de masten – 12 meter hoog, 20 kilo armatuur, bestand tegen windbelasting. Technisch uitdagend en altijd anders.”
Via Rijkswaterstaat groeide Henk verder. Hij werkte aan gemeentelijke en provinciale projecten en later aan landelijke opdrachten zoals RODS. “Daar werk je met Rijkswaterstaat-regels, maar die verschillen per regio. In Zeeland willen ze Protect-beveiliging in de kasten, terwijl Noord-Holland liever traditionele installatieautomaten gebruikt. Zulke nuances moet je kennen.”

Met gezonde spanning begonnen, nu helemaal thuis in het ondernemerschap

Henk stapte niet uit ambitie, maar uit noodzaak in het zelfstandig ondernemerschap. “Een oud-collega zei vaak: ‘Dat is echt iets voor jou.’ Maar met een gezin en mijn niet-commerciële aard vond ik dat spannend,” vertelt hij. De overstap kwam vanzelf. “Ik stapte over naar een bureau dat een vast contract beloofde, maar na twee jaar was dat er nog steeds niet. Toen was het klaar: ik liet mijn concurrentiebeding schrappen en schreef me in bij de KvK.”

De start was voorzichtig, met tekenwerk voor kleinere aannemers. Al snel volgde een grote opdracht als zelfstandig engineer in Amsterdam. “Toen ik mijn vertrek aankondigde, wilden ze ineens wél een vast contract aanbieden, maar toen was ik al vertrokken.” Nu kijkt Henk tevreden terug: “Eigenlijk had ik dit tien jaar eerder moeten doen. Het werk ligt er gewoon.”

Toch houdt hij het bewust kleinschalig. “Collega-zzp’ers bieden me soms een plek aan in hun bedrijf, maar ik blijf liever zelfstandig. Ik ben nu zestig. Nog vijf jaar, en daarna wil ik gewoon de leuke dingen blijven doen – de krenten uit de pap.”

Techniek als rode draad – met een duidelijke voorkeur

Voor Henk was het al vroeg duidelijk: zijn toekomst lag in de techniek. “Na de mavo was de keuze snel gemaakt. Elektrotechniek op de MTS – dat lag gewoon het meest voor de hand.” Toch ontwikkelde zijn interesse zich in een specifieke richting. “De huidige onderwerpen als netcongestie en energietransitie zijn niet mijn ding. Laat mij maar lekker met openbare verlichting bezig zijn.”
Zijn loopbaan is breed: van Rijkswaterstaat Brabant tot fabrikanten als Zumtobel, waar hij binnenverlichting ontwierp voor showrooms en musea. “Binnenverlichting vraagt om precisie, reflectie en visueel comfort – heel anders dan buitenverlichting.”

En toch keerde hij terug naar zijn favoriete vakgebied: buitenverlichting. “Het lijkt simpel, maar dat is het niet. Je moet rekening houden met verblinding, gevellicht en bewonersklachten. Technisch én mensgericht.” Zijn huidige werk bij Vialis sluit daar perfect op aan. “De projecten lijken op wat ik eerder deed, maar nu werk ik veel bewuster aan afstemming, eisen en samenwerking. Alles komt samen.”

Via-via bij Bekwaam – en precies op z’n plek

Toen Henk als zelfstandige begon, was er nog geen bemiddelingsbureau in beeld. “Ik deed alles zelf – via oud-collega’s of door gewoon te bellen op advertenties die ik online tegenkwam. Dan zei ik: ‘Hé, ik zie dat jullie iemand zoeken. Ik ben beschikbaar – kunnen we verder praten?’”

Maar na zijn opdracht bij Van Gelderen droogde het aanbod even op. “Toen zat ik weer in die zoekmodus: zoeken, zoeken, maar er kwam niks uit. Totdat een collega zei: ‘Je moet Roy eens bellen.’ Ik dacht: Roy? Ik ken helemaal geen Roy. Maar die collega zei: ‘Die heeft mij ook geholpen, dat is echt een goeie man.’ Dat telefoontje bleek goud waard. “Roy was meteen enthousiast. ‘Wij moeten samen eens praten,’ zei hij. En zo ben ik via Bekwaam bij Vialis terechtgekomen.”

Het werken via een bureau bevalt Henk goed. “Voor mij zitten er eigenlijk alleen maar voordelen aan. Het enige waar ik even aan moest wennen, was het ritme van factureren. Ik was gewend aan wekelijkse facturen, nu is dat maandelijks. Dus in het begin even inkomen overbruggen. Maar verder? Helemaal tevreden.”

Werken aan RODS: deelprojecten, kennisdeling en innovatie

Henk werkt via Vialis aan de RODS-overeenkomst – een project dat vertrouwd aanvoelt, maar telkens anders is. “Nu zitten we in Gelderland bij de A12 en A15; straks in Friesland, waar weer andere normen gelden. Dat maakt het werk afwisselend.”

Binnen één raamovereenkomst lopen 25 Nadere Opdrachten (NO’s). “Wij werken nu aan NO17, specifiek voor Gelderland. Straks volgt weer een nieuwe regio, nieuwe regels. Leuk is ook dat ik mijn kennis kan delen met minder ervaren collega’s.” Zelf blijft hij ook leren, onder andere over GIS – het Geografisch Informatiesysteem. “Alle objecten in de openbare ruimte worden daarin digitaal vastgelegd met exacte coördinaten. Dat is nieuw voor mij, maar ik verdiep me er graag in.”

Daarnaast zet Henk zijn eerste stappen in BIM – Building Information Modeling. “Zo kun je beter zien waar objecten elkaar kruisen of conflicteren. Ik probeer GIS-informatie al in AutoCAD-tekeningen te verwerken en zoek naar manieren om wijzigingen automatisch te koppelen. Precies de technische uitdagingen waar ik energie van krijg.”

Leren, verdiepen en blijven kijken – ook ná werktijd

Als zelfstandig professional is het essentieel om bij te blijven in een vakgebied dat continu in beweging is. Voor Henk is dat vanzelfsprekend. “Ik ben aangesloten bij Stichting Openbare Verlichting Nederland (OVLNL). Die organiseren niet alleen netwerkbijeenkomsten, maar zetten zich ook in voor kennisdeling en opleiding.”

Zo volgde Henk de tiendaagse cursus van de OVLNL Academy. “Dat was een enorme verdieping. En onlangs zijn we met een groep van vijftien mensen naar Lyon geweest. Daar heeft Signify een terrein ingericht waar je alle denkbare buitenverlichtingsconfiguraties kunt bekijken. In de praktijk zien wat je normaal alleen op papier tegenkomt – dat was zó waardevol.” Een concreet inzicht? “We zagen hoe minimale verschillen in gelijkmatigheid – zoals 0,4 versus 0,3 – visueel nauwelijks opvallen, terwijl wij in Nederland heel precies rekenen. Dat zet je aan het denken.”

Die ervaring maakt hem bewuster van zijn werk – zelfs buiten werktijd. “Als ik ’s avonds aan het wandelen ben, kijk ik automatisch omhoog. Wat hangt daar aan die mast? Wat zit erin? En als ik dan ergens rij waar ik aan heb meegewerkt, denk ik: Hé, hebben ze het zo uitgevoerd als ik had bedacht? Vaak blijkt dat het tóch weer anders is geworden. Maar dat maakt het werk ook leuk – het blijft dynamisch.”

Samenwerken, kennis delen en ruimte voor iedereen

Waar Henk echt energie van krijgt? Dat is niet alleen het oplossen van technische puzzels, maar vooral het gezamenlijke resultaat. “Het mooiste is als je samen met het team iets oplevert waar de opdrachtgever écht tevreden mee is.”

Daarnaast haalt hij veel voldoening uit het delen van zijn kennis. “Soms merk je dat collega’s in grote lijnen wel weten hoe iets werkt, maar dat ze de achterliggende keuzes nog niet snappen. Dan leg ik graag uit waarom je bijvoorbeeld een kabeltracé op een bepaalde manier aanlegt. Zoals: waarom je niet onder een fietspad boort als er geen ruimte is voor een boormachine. Zulke dingen heb ik zelf ook ooit moeten leren. Nu kan ik die kennis doorgeven – en dat vind ik gewoon leuk om te doen.”

De diversiteit binnen teams motiveert hem extra. “Bij Vialis werken nu ook vrouwen in technische functies. Vroeger zag je dat niet – nu gelukkig wel. Vrouwen kunnen dit werk net zo goed als mannen. Dankzij de emancipatie krijgen zij steeds meer ruimte om hun plek te pakken. En terecht – het gaat er niet meer om wat anderen vinden, maar om wat jij leuk vindt en waar je goed in bent.” 

Hij haalt een persoonlijk voorbeeld aan: “Mijn dochter wilde vroeger soms niet met Barbiepoppen spelen, maar met autootjes. Vroeger werd dan gezegd: ‘Maar jij bent een meisje, je hoort met poppen te spelen.’ Gelukkig is dat nu heel anders. Het gaat er niet meer om wat de rest vindt – maar om wat je zelf leuk vindt en waar je goed in bent.”

Techniek in de familie? Alleen als het past

Heeft Henk zijn liefde voor techniek ook overgebracht op zijn kinderen? “Mijn dochter niet echt,” lacht hij. “Zij heeft eerst journalistiek gedaan, daarna social work, en uiteindelijk is ze overgestapt naar pedagogiek. Ze werkt nu op een kinderboerderij waar ze kinderen begeleidt. Daar voelt ze zich helemaal op haar plek – en dat is het belangrijkste.”

Zijn zoon daarentegen is wél technisch ingesteld. “Die was al jong bezig met computers. Ik heb hem in het begin een beetje geholpen met het bouwen ervan. Daarna heeft hij een ICT-opleiding gevolgd en werkt nu als glasvezelmonteur bij KPN. Hij heeft er echt aanleg voor. Dat vind ik leuk om te zien.”

Voor Henk was het belangrijkste dat zijn kinderen hun eigen pad volgden. “We zeiden altijd: kies iets wat je leuk vindt, niet alleen voor het geld.” Zelf ervoer hij dat ook. “Toen tekenen me ging tegenstaan, ontdekte ik het programmeren – daar kon ik helemaal in opgaan.” Die passie leeft nog steeds. “In AutoCAD automatiseer ik nu soms processen met scripts. Maar als je het niet dagelijks doet, verwatert die kennis ook weer wat.”

Van norm tot praktijk: het vakmanschap achter lichtontwerp

Voor Henk begint een lichtontwerp nooit zomaar met een paar klikken in de software, maar altijd bij de norm. “Meestal werken we volgens de NEN-13201, gebaseerd op Europese richtlijnen. Die bepaalt welke verlichting past bij een rijksweg, verblijfsgebied of bijvoorbeeld een rotonde.”

Soms geven opdrachtgevers aanvullende wensen mee. “Bijvoorbeeld dat ze een bepaald merk armaturen willen gebruiken dat ze al in hun areaal hebben. Dan neem ik dat mee in het ontwerp. Anders kies ik zelf het meest geschikte type. Het is echt puzzelen om te voldoen aan zowel de minimale verlichtingssterkte als de gelijkmatigheid.”

Voor de lichtberekeningen gebruikt Henk Dialux. “Daarmee bepaal je het lichtniveau en maak je een conceptlichtplan. Dat exporteer ik naar AutoCAD, waar ik de masten, armaturen, voedingskasten en kabeltracés inteken op de ondergrond van Rijkswaterstaat.” Maar daarmee stopt het niet. “Als het kabelplan gereed is, volgt de kabelberekening. Die moet voldoen aan de NEN 1010, de norm voor veilige elektrotechnische installaties. Thuis werk je vaak met 2,5 mm² kabels, maar buiten zijn 6 of 10 mm² de standaard. Alles moet kloppen – veiligheid staat altijd voorop.”

De regionale verschillen maken het extra uitdagend. “In sommige gebieden kiezen ze voor elektronische beveiliging, waardoor je met dunnere kabels kunt werken. In andere regio’s gebruiken ze installatieautomaten, en dan zijn dikkere kabels nodig. Als je daar fouten in maakt, kan dat levensgevaarlijke situaties opleveren. Dat wil je absoluut voorkomen.” Of het nu gaat om je meterkast thuis of verlichting langs de snelweg: de basis blijft hetzelfde. “Je werkt altijd volgens de norm. Alleen dan kun je zeker zijn van een veilige en betrouwbare installatie – voor de monteurs, voor de weggebruiker én voor de omgeving.”

Van ontwerp tot uitvoering: hoe een lantaarnpaal werkelijkheid wordt

Hoe lang het duurt van eerste ontwerp tot een daadwerkelijke lantaarnpaal, verschilt sterk. Henk: “Bij grote projecten zoals de A15 ben je soms jaren bezig. Daar lag het werk vier jaar stil, maar daarvoor waren we al zeker twee jaar aan het rekenen en voorbereiden.” Kleinere projecten, zoals een rotonde, gaan sneller. “Zo’n ontwerp kun je vaak binnen vier weken afronden. Maar ook dan speelt de levertijd van materialen mee – armaturen en masten moeten besteld en geleverd worden, en dat kost tijd.”

Als engineer levert Henk het ontwerp en de specificaties aan. “Wij bepalen waar de masten komen, welk armatuur gebruikt wordt en hoeveel kabel er nodig is. De werkvoorbereider bestelt en plant vervolgens alles.” Daarbij komt veel coördinatie kijken. “Langs Rijkswegen moeten wegafzettingen geregeld worden, zijn vergunningen nodig en moet alles afgestemd zijn met verschillende partijen. Pas als alles klopt, kan de uitvoering starten.”

Niet elk project loopt vlekkeloos. “Soms ontdek je halverwege dat regionale normen toch net anders zijn. Dan moet je terug naar de tekentafel en flexibel kunnen schakelen.” Henk lacht: “Flexibiliteit is echt essentieel in dit werk.”

Zelfstandig professional worden: niet voor iedereen, maar wél de moeite waard

Henk is inmiddels al jaren een tevreden zelfstandig professional, maar dat is niet altijd zo geweest. “Ik ben ‘noodgedwongen’ begonnen. En die eerste stap vond ik moeilijk – vooral omdat ik mezelf niet als commercieel zie. Maar als ik eenmaal ergens zit, dan klikt het meestal wel. Dat maakt het makkelijker.”

Voor mensen die overwegen zelfstandig te worden, heeft hij geen standaardadvies. “Iedereen is anders. Oriënteer je goed: wat houdt zelfstandig zijn écht in? Past het bij jou? En wat zijn de risico’s in jouw vakgebied?” In de techniek is de markt gunstig. “Er is veel vraag naar technische mensen. Als je meerdere opdrachtgevers hebt en slim met je tijd en tarief omgaat, loop je weinig risico.”

Toch waarschuwt Henk voor de zakelijke kant. “Toen ik begon, werkten we nog vaak op basis van mondelinge afspraken. Nu moet je echt weten hoe je contracten opstelt en je administratie regelt. Dat hoort erbij.” Zijn belangrijkste advies? “Weet wat je doet, en voel of het echt bij je past. Alleen dan kun je als zelfstandige echt iets moois opbouwen.”