15 jaar Bekwaam door de ogen van Roy
Ter ere van het 15-jarig bestaan van Bekwaam deelt oprichter en eigenaar Roy Kolmschot zijn persoonlijke verhaal over vijftien jaar ondernemen in een vak dat zelden volgens het boekje verloopt. Geen standaard succesverhaal, maar een eerlijke kijk op de kracht van volhouden, het belang van verbinding en de kunst van doen waar je goed in bent. “Bemiddeling bestaat meer uit teleurstellingen dan uit successen – en toch is dit het mooiste werk dat er is.” In dit openhartige interview lees je hoe Bekwaam uitgroeide tot een gevestigde naam in de infrastructuur, waarom persoonlijke aandacht het verschil maakt en wat het betekent om écht waarde toe te voegen.

Voor wie jou nog niet kent: wie ben je en wat is jouw achtergrond?
Ik ben geboren in 1968 in Oldenzaal, Twente. Daar ben ik opgegroeid in een echte ondernemersfamilie – mijn vader had een dansschool, en onze achternaam is in de regio behoorlijk bekend. Die sociale omgeving heeft me gevormd; er waren altijd mensen om me heen. Na een mbo-opleiding in Chemische Laboratoriuminformatica verhuisde ik in 1989 naar Etten-Leur voor een vervolgopleiding, maar uiteindelijk ben ik afgestudeerd in Medische Biotechnologie.
Toch bleek dat niet mijn pad. De drive om met mensen te werken en te ondernemen was sterker. Inmiddels woon ik al jaren in Etten-Leur, samen met mijn vrouw en twee kinderen. Sport speelt nog altijd een grote rol in mijn leven – van tennis, padel en wandelen tot dagelijkse Disq-training. Ook ben ik een echte Bourgondiër: ik kook graag, bezoek festivals en ben elk jaar op Pinkpop te vinden. En wintersport mag voor mij niet ontbreken. Verder ben ik vaste bezoeker bij NAC, waar Bekwaam ook lid is van de businessclub. Als het even kan, pak ik de fiets naar kantoor – altijd een goed begin van de dag.
Je bent inmiddels 15 jaar eigenaar van Bekwaam, maar haalt de meeste energie nog steeds uit jouw werk als adviseur/recruiter. Wat maakt dat zo leuk?
Het draait voor mij om mensen. Managen of alleen maar teams aansturen past niet bij me. Waar ik echt energie van krijg, is het bemiddelingsproces: vraag en aanbod bij elkaar brengen, advies geven en relaties opbouwen.
Wat het werk bijzonder maakt, is de interactie met professionals. Het gaat niet om ‘iemand op een opdracht zetten’, maar om de juiste match. Begrijpen wat een opdrachtgever zoekt, aanvoelen wie daarbij past, en dan het traject goed begeleiden – dat hele proces geeft mij voldoening. Zeker als je merkt dat iemand écht op z’n plek zit, dan weet je waarom je dit werk doet.
En waarom ben je dan toch je eigen bedrijf gestart als je eigenlijk niet zo houdt van mensen aansturen? Je had ook in loondienst kunnen gaan.
Van 1993 tot 2009 werkte ik in loondienst, vooral in de technische arbeidsbemiddeling. Ik heb meerdere rollen gehad, waaronder vestigingsmanager. De inhoud van het werk vond ik boeiend, maar het managen van processen en organisaties trok me minder. Wat mij energie gaf, was het directe contact met mensen.
In 2009 besloot ik daarom voor mezelf te beginnen. Ik kreeg al snel een interim-opdracht bij ASML en ging daarnaast aan de slag met outplacementtrajecten. Die combinatie gaf me het vertrouwen dat ik met mijn ervaring echt van waarde kon zijn.
De concrete aanleiding voor Bekwaam kwam toen aannemers en overheden steeds vaker onder UAV-GC-voorwaarden gingen werken. Ik zag hoe groot de impact daarvan was op de infrasector en hoeveel behoefte er was aan professionals die én technisch én contractueel onderlegd waren. Dat was het moment waarop ik wist: hier ligt mijn toegevoegde waarde. Bekwaam was geboren.

Had je gelijk al een duidelijke visie hoe dat zou gaan uitpakken?
Nee, helemaal niet. Ik ben gewoon begonnen. Geen businessplan, geen strategisch doel – alleen het besef dat er behoefte was aan goede mensen in de infrastructuur. En dat ik, met mijn ervaring en netwerk, snel kon schakelen.
Met een laptop, telefoon en internetverbinding ben ik de weg op gegaan. Klanten bezoeken, luisteren naar hun vragen en kijken waar ik kon helpen. Het liep vanaf dag één goed – dat gaf me meteen het vertrouwen dat ik de juiste keuze had gemaakt.
Kwam dat omdat mensen jou al goed wisten te vinden, of heb je zelf veel tijd gestoken in het opbouwen van je merk?
Ik ben gewoon veel gaan praten. Natuurlijk kende ik al mensen in de sector, maar via introducties kwamen er snel nieuwe contacten bij. De eerste opdrachten volgden vanzelf.
Wat hielp, was mijn vermogen om snel te begrijpen wat een opdrachtgever écht nodig heeft – technisch én persoonlijk. Die ervaring nam ik mee uit eerdere functies in de bemiddeling. In het begin werkte ik zonder vaste contracten, maar gaandeweg bouwde ik via mijn netwerk aan duurzame relaties.
De eerste twee jaar deed ik alles zelf, vanuit Roosendaal. In 2012 kwam Dolf erbij en verhuisden we naar het Drie Hoefijzers-gebouw in Breda. Vanaf dat moment kreeg Bekwaam echt meer structuur en focus.
Je bent nu al 15 jaar bezig. Hoe is jouw rol in die tijd veranderd en waar ligt je focus nu?
Eigenlijk is mijn rol grotendeels hetzelfde gebleven: ik ben nog steeds dagelijks bezig met bemiddeling, advies en relatiebeheer – dat is waar ik energie van krijg. Wat er wel bij is gekomen, is mijn verdieping in wet- en regelgeving. De markt verandert continu, en kennis van zaken zoals de Wet DBA en zelfstandig ondernemerschap is inmiddels onmisbaar. Die expertise stelt ons in staat om zowel opdrachtgevers als zelfstandigen goed te adviseren.
Mijn inhoudelijke focus is door de jaren heen geleidelijk verschoven. Waar ik me in eerste instantie vooral bezighield met opdrachten binnen de aannemerij, verschoof die focus gaandeweg steeds meer richting de overheid. In 2015 gaf dat een belangrijke impuls: samen met zes andere partijen richtten we Partners in Projectbeheersing (PinP) op – een samenwerkingsverband dat zich richt op projectbeheersing op productbasis voor onder andere Rijkswaterstaat.
PinP heeft zich inmiddels stevig gepositioneerd binnen de publieke sector, met raamcontracten bij onder meer de provincie Noord-Holland en de gemeente Amsterdam. Deze uitbreiding heeft Bekwaam verbreed én versterkt. We zijn tegenwoordig even thuis binnen publieke organisaties als in de private sector.
In 2018 zetten we een volgende stap met de oprichting van Samen voor het Spoor (SvhS), een brokersbedrijf dat we samen met drie andere partijen vormgaven. SvhS richt zich specifiek op technische interimopdrachten, in het bijzonder voor ProRail – een terrein waar veel kennis, ervaring en samenwerking samenkomen.
De begintijd van Bekwaam zag er vast heel anders uit dan nu. Ik kan me voorstellen dat het 15 jaar geleden heel anders werkte dan nu.
Zeker. In het begin zat alles in mijn hoofd – mijn ‘database’ was gewoon Outlook, met een mapje vol cv’s. Dat werkte prima zolang ik alleen werkte en niemand verantwoording hoefde af te leggen.
Toen Dolf (Derks) erbij kwam, zijn we meer structuur gaan aanbrengen. We werkten toen met Excel – al een stap vooruit. Het waren lange dagen: veel op pad, en daarna alles handmatig vastleggen. Tegenwoordig hebben we systemen die veel automatisch doen, maar toen moest je alles zelf onthouden. Dat maakte het intensiever, maar het zorgde er ook voor dat ik mijn netwerk door en door kende.
Mis je die tijd?
Nee, ik werk veel liever met een team dan alleen. Die begintijd had z’n charme – je bepaalt alles zelf – maar het kan ook eenzaam zijn.
Met een team kun je sparren, successen delen en van elkaar leren. Natuurlijk is het soms even schakelen als je geconcentreerd wilt werken, maar dat weegt niet op tegen de voordelen. Wat ik vooral waardeer, is dat we elk kwartaal iets samen doen, zoals een workshop of een uitje. Dat versterkt de band en maakt het werk nog leuker.
Wat maakt arbeidsbemiddeling zo’n uitdagend vak?
Het is misschien wel het meest frustrerende vak dat er is – omdat je met mensen werkt. En mensen zijn onvoorspelbaar. Je begint de dag met een plan, maar één telefoontje kan alles op z’n kop zetten. Dat maakt het boeiend, maar je moet er wel tegen kunnen. Van vijf voorstellen leidt er vaak maar één tot een opdracht. Vooral jonge collega’s moeten leren dat dat erbij hoort. Ik zit nu 32 jaar in het vak en herken steeds sneller wanneer iets gaat slagen. Dat leer je alleen met ervaring – het is geen trucje dat je even overdraagt.
In mijn beginjaren ging het vooral om scoren. Nu draait het meer om relaties en lange termijn. Je leert relativeren en ontwikkelt een soort intuïtie: onbewust bekwaam reageren op situaties. Dat vermogen groeit met de jaren, en is essentieel om in dit vak succesvol te zijn.
Wat maakt Bekwaam anders dan andere bureaus in de markt?
Onze kracht zit in focus en vakkennis. We richten ons volledig op infrastructuur, met drie specialismen: Asset Management, Engineering en Integraal Projectmanagement (IPM rollen). Daardoor kennen we de markt door en door. Daarnaast hebben we veel expertise in wet- en regelgeving. Opdrachtgevers willen niet alleen de juiste mensen, maar ook de zekerheid dat ze risicoloos zaken kunnen doen – en dat kunnen wij bieden. Wij werken volledig compliant aan de geldende wet- en regelgeving, denken mee, adviseren en zorgen voor een solide basis.
Transparantie is bij ons vanzelfsprekend. We stemmen alles open met elkaar af en werken écht samen met de professionals die we bemiddelen. Een intakegesprek is dan ook geen formaliteit – we geven vaak gerichte feedback of een huiswerkopdracht mee, bijvoorbeeld om het cv aan te scherpen of het profiel duidelijker te maken. Zo stimuleren we dat iemand bewust stilstaat bij zijn of haar toegevoegde waarde – en zich sterker presenteert richting opdrachtgevers.
Wat ons onderscheidt, is dat we de juiste match maken zonder er een ‘harde deal’ van te maken. We begrijpen beide kanten – opdrachtgevers én professionals – en brengen ze op een natuurlijke manier bij elkaar. Misschien helpen mijn grijze haren daarbij. Met ervaring komt gezag: als je weet waar je over praat, word je serieus genomen – aan beide kanten van de tafel.

Hoe zorg jij ervoor dat zp’ers en opdrachtgevers echt goed bij elkaar passen?
De technische match is vaak goed te toetsen – kennis en ervaring zijn redelijk objectief te beoordelen. De persoonlijke match is lastiger, zeker bij publieke opdrachtgevers, waar je minder zicht hebt op de cultuur.
Soms helpt het als je al mensen binnen de organisatie kent. Maar meestal moet je afgaan op de aanvraag en de juiste vertaalslag maken. Bij aanbestedingen zijn er veel eisen, maar het draait uiteindelijk om de kernkwalificaties. Als iemand de juiste basis heeft, kunnen details vaak nog worden bijgeschaafd.
Mijn doel is altijd om iemand te vinden die niet alleen past bij de opdracht, maar echt waarde toevoegt. Dan pas is het een goede match.
Dus gaat het vooral om vaardigheden, of kijk je ook echt naar de persoonlijke match binnen een organisatie?
De meeste projecten die succesvol verlopen, doen dat vanwege het gedrag – niet alleen vanwege technische kennis. Persoonlijkheid maakt vaak het verschil, zeker bij langdurige samenwerking. Maar het is niet altijd makkelijk in te schatten, laat staan over te brengen.
Bij aannemers heb je meestal direct contact met het team, waardoor je beter kunt beoordelen of iemand past binnen de cultuur en dynamiek. Je kunt gerichte vragen stellen over de werkwijze en welk type persoon daar goed in past.
Bij publieke opdrachtgevers is dat ingewikkelder. Door aanbestedingen heb je vooraf minder zicht op de werkvloer. Als je de organisatie kent, helpt dat enorm, maar anders blijft het toch deels afwachten of de klik er echt is.
Hoe bouw je een langdurige relatie op, zowel met zp’ers als met opdrachtgevers?
Het begint met open communicatie. Relaties werken twee kanten op – je moet zelf contact onderhouden, maar ook zorgen dat mensen jou blijven opzoeken. Het mag geen eenrichtingsverkeer zijn. Regelmatig contact helpt daarbij. Niet alleen over de opdracht, maar ook informeel – een lunchafspraak om bij te praten kan al genoeg zijn.
Wat echt het verschil maakt, is oprechte interesse. Als je luistert, meedenkt en de persoon achter de professional ziet, ontstaat vanzelf een duurzame band. Dat begint bij aandacht voor details. Ik had het daar met Dolf ook wel eens over – we zijn nog van die ‘oldschool recruiters’ met een olifantengeheugen. Ik herinner me moeiteloos gesprekken van tien jaar geleden. Juist die kleine dingen – ambities, specifieke opdrachten, of een persoonlijke anekdote – blijven hangen. En dat helpt enorm bij het leggen van de juiste verbindingen.
Hoe zie jij de kansen voor zp’ers in de inframarkt, en hoe kunnen zij zich staande houden in een veranderende markt?
De markt is op dit moment lastig. Vooral publieke opdrachtgevers zijn terughoudend vanwege de discussie rond schijnzelfstandigheid. Daardoor zijn er minder opdrachten beschikbaar voor zelfstandige professionals. Toch zijn er zeker kansen – vooral voor specialisten met aantoonbare kennis. Als je ergens echt goed in bent, blijft er vraag. Maar het is geen markt waarin je zomaar zonder gerichte kennis en kunde binnenstapt en direct aan de slag kunt.
Om je staande te houden, vraagt het om een andere aanpak. Flexibiliteit is nu cruciaal. Denk aan alternatieven zoals Freelance Verlonen, waarmee je alsnog aan de slag kunt wanneer een opdrachtgever twijfelt of een opdracht wel door een zp’er ingevuld mag worden. Daarnaast is onderscheidend vermogen belangrijker dan ooit. Je cv, je ervaring, je presentatie – alles moet kloppen. Een opdracht vraagt om een perfecte match, en die moet je kunnen aantonen.
Zp’ers kunnen daar zelf veel in doen, maar daar ligt ook ónze kracht. De professional voert de opdracht uit, maar wij zorgen dat ze 'm binnenhalen. Wij weten hoe je de juiste aanbieding maakt én hoe je aansluit bij wat de markt vraagt.
Welke uitdagingen zie je in de markt en hoe kunnen zelfstandigen zich hierop voorbereiden?
De grootste uitdaging is compliant blijven binnen de steeds strenger wordende wet- en regelgeving. Schijnzelfstandigheid wordt vaak als dreigend neergezet, maar wij werken al jaren volgens geldende wet- en regelgeving. Zelfstandigen moeten precies weten onder welke voorwaarden ze werken – het is niet onmogelijk, maar je moet goed geïnformeerd zijn.
Bij Bekwaam werken we conform de Bovib-richtlijnen, dragen we het Bovib-keurmerk en zijn we SNA-gecertificeerd. We worden hier jaarlijks op getoetst. Daarmee zorgen we dat opdrachten niet alleen inhoudelijk, maar ook volledig conform wet- en regelgeving kloppen – voor zowel professionals als opdrachtgevers.
Dat vraagt ook iets van de zelfstandige zelf. Je moet weten onder welke regels je werkt en hoe je daarmee omgaat. De wetgeving verandert continu. Als je niet alert bent, loop je risico’s zonder dat je het doorhebt. Zelfreflectie en bijscholing zijn dus essentieel. Ik volg zelf al jaren trainingen en seminars om scherp te blijven – en ik verwacht dat ook van de professionals met wie we werken. Ondernemerschap betekent verantwoordelijkheid nemen. Je kunt niet achteroverleunen en denken dat iemand anders het wel voor je regelt.
Welke eigenschappen maken iemand een goede zp’er in de branche waarin wij zitten?
Het begint met vakkennis. In de infra-wereld moet je weten waar je mee bezig bent. Alleen voor het geld gaan werkt niet – je moet écht toegevoegde waarde bieden.
Daarnaast moet je passen binnen een organisatie en willen bijdragen aan het project. Flexibiliteit is cruciaal: als een opdracht stopt, moet je niet in paniek raken, maar doorpakken. De beste zp’ers kennen hun kracht, hebben focus en onderscheiden zich binnen hun specialisme. Dáár zit het verschil.
Je bent al 15 jaar bezig—heb je een zp’er via Bekwaam echt op zijn plek zien komen?
Zeker. Ik heb veel zelfstandigen begeleid naar hun eerste opdracht. Dat is altijd spannend – van loondienst naar zelfstandig, en dan die eerste klus. Het mooiste vind ik om samen te ontdekken: wat kun je, waar ligt je kracht, wat is jouw specialisme?
Generalisten hebben het moeilijker, maar specialisten – zoals in industriële automatisering of beweegbare constructies en op het gebied van contract- en projectbeheersing – zijn ontzettend gewild. Die schaarste biedt kansen voor zelfstandigen die hun vak verstaan.
Veel mensen kiezen voor het zzp-schap om meer regie te krijgen. Ze willen niet meer vastzitten aan het systeem van vaste werkgevers, maar zelf bepalen waar en hoe ze werken. En in sectoren zoals infra, waar projecten continu worden aanbesteed, geeft zelfstandigheid die bewegingsvrijheid.
Wat zou je willen zeggen tegen iemand die twijfelt om als zp’er aan de slag te gaan?
Vraag jezelf eerst af waarom je deze stap wilt zetten. Heb je echt iets te bieden, of zoek je vooral een uitweg? Zp’er zijn vraagt meer dan alleen ambitie – je moet ook ervaring, onderscheidend vermogen en een duidelijk verhaal hebben. Soms is het slimmer om eerst extra ervaring op te doen of te starten via een tussenoplossing, zoals Freelance Verlonen. Dan ervaar je de vrijheid van zelfstandig werken, maar met meer zekerheid.
Praat erover met mensen in het vak. Laat je goed adviseren. Als je merkt dat je via je netwerk al opdrachten aangeboden krijgt, is dat een goed teken. Maar maak die keuze bewust, omdat je waarde toevoegt – niet omdat je even vastloopt.
Wat kunnen de zp’ers die al via Bekwaam werken de komende tijd van jou en van Bekwaam verwachten?
We merken dat er soms onduidelijkheid is over zaken als contractinvulling of wetgeving. Daar zijn we altijd bereikbaar voor. Of het nu gaat om een formulier of het interpreteren van regels – we gaan graag in gesprek.
Bij ons stopt het niet na de bemiddeling. We blijven betrokken. Natuurlijk is het lastig om iedereen regelmatig persoonlijk te spreken, maar we zorgen wel dat mensen ons altijd kunnen bereiken. Zp’ers moeten hun werk met vertrouwen kunnen doen – en wij helpen daarbij.

Je zet je (via Bekwaam) ook graag maatschappelijk in. Kan je hier iets meer over vertellen?
We steunen al jaren Alzheimercentrum Amsterdam, specifiek voor onderzoek naar jongdementie. Mijn moeder kreeg die diagnose toen ze nog geen zestig was. Dat heeft diepe indruk gemaakt. Nu ik zelf die leeftijd nader, besef ik des te meer hoe belangrijk het is om aandacht te vragen voor deze ziekte.
Daarnaast hebben we recent Stichting Leergeld geholpen met het doneren van laptops. Zo kunnen kinderen die het minder breed hebben toch meedoen in het onderwijs. Aan dat soort initiatieven dragen we graag bij.
Het idee is simpel: als je het goed hebt, waarom zou je dan niet iets teruggeven?
Als je terugkijkt op 15 jaar Bekwaam, is er dan iets waar je het meest trots op bent?
Zeker. Ik ben trots dat Bekwaam nu een gevestigde naam is in de branche. Professionals en opdrachtgevers weten ons te vinden – dat geeft vertrouwen.
Daarnaast ben ik trots op de samenwerkingen die we hebben opgebouwd, zowel met partners als met zelfstandige professionals. Die verbindingen maken het werk waardevol. Wat ik het meeste waardeer, is het persoonlijke contact: met klanten in gesprek gaan, luisteren naar wat er speelt en samen zoeken naar oplossingen. Dat is en blijft de kern van Bekwaam.
En als je vooruitkijkt naar over vijf jaar, waar zou je Bekwaam dan willen zien?
Als we over vijf jaar nog steeds groeien en mensen ons graag benaderen, ben ik tevreden. Ik wil dat Bekwaam niet alleen bekend staat als bemiddelingsbureau, maar als een partij die écht waarde toevoegt.
Het mooiste vind ik wanneer mensen via via bij ons komen omdat ze goede verhalen hebben gehoord. Dat laat zien dat we iets goed doen. En dat stopt niet bij onze eigen kandidaten – ik help ook graag mensen die alleen een vraag hebben of advies zoeken. Dat past bij hoe we werken: betrokken, behulpzaam en met oog voor het grotere geheel.

Ga jij ooit los kunnen komen van Bekwaam?
We zijn er nu al mee bezig om Bekwaam minder afhankelijk van mij te maken. Dennis (de Kok) en Tim (van Eijk) spelen daarin een belangrijke rol – Tim studeert zelfs af op dit onderwerp.
Het is natuurlijk een proces. Ik heb Bekwaam op mijn manier opgebouwd, dus het vraagt om slimme overdracht van taken. Maar het doel is duidelijk: zorgen dat de organisatie ook zonder mijn dagelijkse betrokkenheid blijft draaien zoals we dat nu doen.
Als je het over mocht doen, zou je dan weer hier voor me zitten?
Dat weet ik eigenlijk niet. Ik heb een medische biotechnologieopleiding gedaan, maar ben al vroeg de commerciële kant opgegaan. Mijn eerste baan was bij Multec, waar ik leerde: ‘De markt is net een pan erwtensoep – als je niet roert, koekt hij aan.’ Je moet zichtbaar blijven. Vroeger was alles handwerk: faxen, contracten persoonlijk brengen, langs bij klanten. Dat zorgde voor écht contact, iets wat je nu met alle digitale tools sneller mist. Maar juist dat persoonlijke, het mensenwerk, maakt dit vak zo mooi.
Discretie is ook essentieel. Eén verkeerd woord kan grote gevolgen hebben. Ik heb dat in mijn beginjaren zelf ervaren. Je leert gaandeweg hoe belangrijk zorgvuldigheid is. En als ik dan terugkijk? Dan ben ik dankbaar voor wat dit vak me gebracht heeft – en hoe het vak me gevormd heeft.
Wat is volgens jou de sleutel tot zoveel plezier in je werk?
Koester de dingen waar je energie van krijgt, en geef zo min mogelijk aandacht aan wat je energie kost. Natuurlijk komt er soms minder leuk werk bij kijken – dat hoort erbij. Maar uiteindelijk krijg je er veel voor terug. Mijn grootste drijfveer is het helpen van anderen. Als iemand via ons echt op z’n plek terechtkomt en daarin groeit, dan geeft dat mij voldoening. Dáár doe ik het voor.
Na 15 jaar draait het daar nog steeds om. Wat ooit begon met een laptop en een telefoon aan de keukentafel, is stap voor stap uitgegroeid tot een vertrouwde naam binnen de infrastructuur. Dit jubileum is een mooi moment om even stil te staan bij waar we vandaan komen – en waar we nog naartoe willen. De wereld om ons heen verandert voortdurend, maar de kern blijft hetzelfde: blijven doen waar je goed in bent, met aandacht voor de ander. Dat blijkt steeds weer van waarde.
Foto's: Mariël Kolmschot Fotowerken
Wil je meer weten of ben je enthousiast geworden?
Neem dan contact met ons op!
.jpg)